به سراغ من
اگر مي آييد،نرم و آهسته بياييد،مبادا که ترک بردارد، چيني نازک تنهايي
من!
بهترين چيز رسيدن به نگاهي است که از حادثه ي عشق تر است!
مانده
تا برف زمين آب شود،زير برف است تمناي شنا کردن کاغذ در باد!
شايد آن روز که
سهراب نوشت:تاشقايق هست زندگي بايد کرد،
خبري از دل پر درد گل ياس
نداشت.
بايد اينطور نوشت:
هرگلي هم باشيم،چه شقايق،چه گل پيچک
وياس،
«زندگي اجباري است.»
اگر مي آييد،نرم و آهسته بياييد،مبادا که ترک بردارد، چيني نازک تنهايي
من!
بهترين چيز رسيدن به نگاهي است که از حادثه ي عشق تر است!
مانده
تا برف زمين آب شود،زير برف است تمناي شنا کردن کاغذ در باد!
شايد آن روز که
سهراب نوشت:تاشقايق هست زندگي بايد کرد،
خبري از دل پر درد گل ياس
نداشت.
بايد اينطور نوشت:
هرگلي هم باشيم،چه شقايق،چه گل پيچک
وياس،
«زندگي اجباري است.»
